به مشکلی برخوردم که نمیتونم با حرفام مادرمو قانع کنم چونکه سخت میتونم حرفامو بهش بفهمونم وبرای اینکه نخواهد نفرین ودادو بیداد کنه چون بیماری اعصاب داره من معمولا کوتاه میام ولی اینبار کم اوردم واگه یاد اوری پستا نبود شاید کار اشتباهو میکردم ... چون درونگرا هستم . خیلی از حرفام تو دلم میماند واگه توی این 6 ماهی که تو این سایتی که خیلی مشکل دیدم وبا طرز فکرا وادمای متفاوت اشنا شدم. این پستم شاید یکم متفاوتت باشه!لطفا کمک کنید ولی نه با شعار یچیز قابل اجرا بگید ...
آموخته ام که:خدا عشقست و عشق تنهاخداست!
آموخته ام: وقتی ناامید میشوم خدا،با تمام عظمتش،عاشقانه انتظار میکشد،دوباره به رحمتش امیدوارشوم!
آموخته ام: اگر تاکنون به آنچه خواستم نرسیدم،خدا برایم بهترش را درنظر گرفته!
سلام
به نظر من اینجور وقتا بهترین کار شایدم تنها راه اینه که سعی کنی کمتر تو موقعیت بحث و کل کل قرار بگیری
اگه میدونید مادرتون با حرفاتو قانع نمیشن و نمیتونید باهاشون حرفی بزنید بهتره کلا فاصلتونو ازشون بیشتر کنید تا هم ارامش هردوتون حفظ بشه هم تو دعواهایی که میشه حرمتاتون نشکنه....اگه موقعیتت طوریه که زیاد مجبور میشین باهاشون حرف بزنید و توضیح بدین یه کاری کنید این اتفاق کمتر بیفته مثلا زیاد خونه نباشین تا زیادم مجبور نشین باهاشون رودر رو بشین...
خوب اخه مادرم بمن وابسته هستش حالا بخاطر علاقه زیادش و راحت گیر دادن واینکه هر حرفی رو بمن میگه ووقتی زیاد بیرون باشم نگرانم میشه ومیگه بمون پیشم
آموخته ام که:خدا عشقست و عشق تنهاخداست!
آموخته ام: وقتی ناامید میشوم خدا،با تمام عظمتش،عاشقانه انتظار میکشد،دوباره به رحمتش امیدوارشوم!
آموخته ام: اگر تاکنون به آنچه خواستم نرسیدم،خدا برایم بهترش را درنظر گرفته!
سلام
به نظرم یکم تغییر تو خودت ایجاد کن
سعی کن به مامانت نزدیک شی بیشترباهاش درمورد مسائل مختلف حرف بزنی
خنده رو باشی هر چیزی که به نظرت جالب میاد بری براش تعریف کنی
مگه نمیگی بیماریه اعصاب داره پس سعی کن بخندونیش بهش ارامش بدی
لابلای این حرفا هم درمورد مشکلاتت باهاش حرف بزنی اینجوری به نظرم خیلی بهتر جواب میده
خودت میگی بهت وابستس پس یکم بیشتر باهاش وقتتو بگذرون مادرته جای دوری نمیره محبتات
اگر میخواهی محال ترین اتفاق زندگیت رخ بدهد
باور محال بودنش را عوض کن
خو وقتی میخام ب زبون خودم باهاش محبت کنم جواب عکس میده ومن میمونم که با اعصاب داغونمون چکار کنیم داروهای اعصابم بعضی وقتا هر کار میکنم نمیخوره
آموخته ام که:خدا عشقست و عشق تنهاخداست!
آموخته ام: وقتی ناامید میشوم خدا،با تمام عظمتش،عاشقانه انتظار میکشد،دوباره به رحمتش امیدوارشوم!
آموخته ام: اگر تاکنون به آنچه خواستم نرسیدم،خدا برایم بهترش را درنظر گرفته!
سلام. مهستی جونم بنظرمن یکم باهاش حال کن مث دوستات ج جوری باهاشون راحتی اصلا تو حرف زدن باهاش راحت باش فکر نکن مادرت فکر کن دوستت
سعی نکن قرص اعصاب بش بدی سعی کن بیشتر باهاش بیرون بری انرژی مثبت بش بده و کاری کن سالم بش باهاش برو پارک و بدو صب زود کاری کن این تنش ها از بدنش خارج بش تا هم تو ارامش بگیری و هم خودش
منم ی مدت خیلی فکر و خیال میکردم خانوادم منو بردن پیش دکتر اعصاب بد قرصاشو اندازه ی هفته خوردم دیگه قطع کردمشون الکی میگفتم خوردم چون اون قرص ها واقعا رو سیستم بدن تاثیر بدی میزارن باید براش بنظر من شادی بیشتر و سعی کن ی همه چیزو با مراعت و کاملا ریلکس و با محبت بش بگی و باهاش باشی حتی اگر نصیحت میکنندت بگو چشم بزار خیالش از تو راحت باش میدونم قلبتپاککتر از ایناست درست گلم
مرسی گلم ولی بعضی وقتا این کارای رو گفتی نمی شه چون مامانم بیسواده بعدشم با بیرون رفتن دل خوششی نداره چون مذهبی وخشکه کلا با اینکه با اینکه با هام خوبه ولی بعضی اوقات مثل الان یه گیرای در مورد کارام میده ومن نمیتونم باهاش بحرفم وباز عصبی تر میشه
آموخته ام که:خدا عشقست و عشق تنهاخداست!
آموخته ام: وقتی ناامید میشوم خدا،با تمام عظمتش،عاشقانه انتظار میکشد،دوباره به رحمتش امیدوارشوم!
آموخته ام: اگر تاکنون به آنچه خواستم نرسیدم،خدا برایم بهترش را درنظر گرفته!
خب پس سعی کن حرصشو در نیاری اروم باش و یک نفس عمیق بکش دنیا دو روز پس ازش لذت ببر جدی میگم شاید لحظه ا ی ک الان توش هستیم دیگه نباش پس محبت کن بش . سعی کن زیاد بحث نکنی حتی اگر با کارهای تو مخالف و بهت میگه انجامشون نده سعی کن خونسرد باشی و دلشو نشکنی
گاهی اوقات درسته مادرا بد جور کلیک میکنن من به شخصه تو این مواقع فقط به مادر نگاه میکنم تا خوب خودشو خالی کنه اینجوری هیچی پیش نمیاد تازه مامانم وقتی اروم میشه میاد ازم معذرت میخواد که سرم داد زده یا هر چیز دیگه بعدش باهم مشکلمونو حل میکنیمالبته طور ینگاش نکنی بیشتر اعصابش بریزه بهم مظلومانه سکوت کن میفهمی که چی میگم
- نه تو می مانی نه اندوه
- ونه هیچیک از مردم این ابادی
- به حباب نگران لب یک رود قسم
- و به کوتاهی ان لحظه شادی که گذشت
- غصه هم میگذرد
- انچنانی که فقط خاطره ای می ماند
- لحظه ها عریانند
- به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز
سلام
حدس میزنم که مشکل شما توی ارتباط برقرار کردن باشه و یک چیز طبیعی شده توی خانواده ی اکثر ماها
وقتی توی ارتباط به مشکل بر میخوری خودت مسئولیتش رو به عهده بگیر و مدیریتش کن ( حفظ آرامش و خونسردی حرف اول رو میزنه )
وقتی به مسئله ای بر میخورین و نمیمتونین با همدیگه حل کنید سعی نکن که بخوای تغییری در مادرت ایجاد کنی
بهتره که این تغییر رو در خودت اینجاد کنی ، نحوه صحبت کردن ، نحوه گوش دادن و رسیدگی به مسئله
گوش بده ببین حرفی که میخواد بزنه چیه ( گوش دادن توی ارتباط یک هنر و گام اول ) هنگاه گوش دادن به احساسات فرد مقابل توجه کن ، بزار خوب حرفشو بزنه ، وادارش کن به صحبت کردن ، صحبت هاشو بازتاب کن تا بدونه گوش میدی ، با صورت و بدن گوش بده مثل تکان دادن سر ، چشم تو چشم ، مکالمه بسته نداشته باش که یعنی حرفتو سریع تموم کن
بعد حرف ها تو صریح و صادق به صورت خلاصه و مختصر بگو ، به صورتی که شفاف سازی بشه بدون اینکه بخوای مادرتون رو قضاوت کنین
بعد سر همون مسئله که پیش اومده تا حدودی باهاش همدردی و همدلی کن ، مثلاً اگه عصابش خورد شده و ناراحته پرخاشگری میکنه ، بگو این مسئله باعث ناراحتیت شده ؟
موقع همدلی و همدرد هیچ وقت قضاوت نکن سعی کن شنوده باشی تا اون حرفاشو بزنه و یکم تخلیه بشه
بهش احترام بزار به احساستش سریع صحبت هاش رو رد نکن ( چه مستقیم و چه غیر مستقیم )
همیشه یادت باشه بقیه مثل ما فکر نمیکنن ، احساس نمیکنن ، و متفاوت با ما به دنیا نگاه میکنن .
بعدش اگه مخالفتی داری میتونی با شیوه مناسب بیانش کنی :
با صدای بلد حرف زدن ، داد بیداد و عصبانیت جنگو جدال مطمعنن به نتیجه ای نمیرسیم ، لحن صحبت کردن خیلی میتونه تاثیر داشته باشه اگه تحقیر آمیز صحبت کنیم نتیجه اش مطبوب نیست .
با آرامش و حوصله رابطه بین مادر و خودت رو مدیریت کن مسئولیتش هم خودت به عهده بگیر به نحوی که اگه موفق نشدی خودت تلاش کنی برای موفق شدن نه اینکه توقع داشته باشی اون تلاش کنه .
نوشته اصلی توسط mahestey
ای خدا خیرت بده حرف دل منو شما زدی
الان مادر منم همینجوریه
اینقدر گیر میده که نگوووووووووووووو
به همه چیزت هاااا
از لباس مانتو.... گرفته تا اخلاقه ....
و مشکلم اینه که نمیذاره با دوستام جایی برم از خونشون گرفته و بیرون
البته خدارو شاکرم هااا
نسبت به بعضی از مامانا خیلییی بهتره ولی خوب منم دل دارم دوس دارم برم بیرون با دوستام
خوب نظری درباره ی من ندارین؟؟
سلام داداش رضا
مادرا معمولا از نوع نگاه زود پی اصل موضوع میبرند مادرم اتفاقا الان اومد تو اتاقم وگفت حالت خوب نیست میخاستم کاریو برام انجام بدی منم گفتم نمکینم چونکه دلمو ش************دی گفتش من اصلا قصد بدی نداشتم ب قول خودتتون شاید حرفیدن وگوش دادنم نیاز ب تمرین وتغییر روش داره .
خو ممکنه مدتی همدلی وصحبت کردنو داشته باشیم باز بهم بخوره!واینکه چون مامانم سن بیشتری داره هر چی هم بگم قبول نمیکنه بخاطر همین یه حرفای زدم نمیدونم سعی میکنم که بهتر شیم
ممنون
ویرایش توسط mahastey : 05-12-2015 در ساعت 08:05 PM
آموخته ام که:خدا عشقست و عشق تنهاخداست!
آموخته ام: وقتی ناامید میشوم خدا،با تمام عظمتش،عاشقانه انتظار میکشد،دوباره به رحمتش امیدوارشوم!
آموخته ام: اگر تاکنون به آنچه خواستم نرسیدم،خدا برایم بهترش را درنظر گرفته!
سلام دوست عزیز خوب تو این مواقع چکار میکنی .کوتاه میای چون مشکلمونم یکیه من امروز تو مبارزه تسلیم شدم خخخخ
آموخته ام که:خدا عشقست و عشق تنهاخداست!
آموخته ام: وقتی ناامید میشوم خدا،با تمام عظمتش،عاشقانه انتظار میکشد،دوباره به رحمتش امیدوارشوم!
آموخته ام: اگر تاکنون به آنچه خواستم نرسیدم،خدا برایم بهترش را درنظر گرفته!
اینقد سکوت مظلومانه ای کرده ام که همیشه فک میکنند این نشانه رضایت من است ..!خخخخگاهی اوقات درسته مادرا بد جور کلیک میکنن من به شخصه تو این مواقع فقط به مادر نگاه میکنم تا خوب خودشو خالی کنه اینجوری هیچی پیش نمیاد تازه مامانم وقتی اروم میشه میاد ازم معذرت میخواد که سرم داد زده یا هر چیز دیگه بعدش باهم مشکلمونو حل میکنیم
آموخته ام که:خدا عشقست و عشق تنهاخداست!
آموخته ام: وقتی ناامید میشوم خدا،با تمام عظمتش،عاشقانه انتظار میکشد،دوباره به رحمتش امیدوارشوم!
آموخته ام: اگر تاکنون به آنچه خواستم نرسیدم،خدا برایم بهترش را درنظر گرفته!
نمیدونم واقعا حرفی واسه زدن ندارم من روشمو گفتم شاید واسه تو هم جواب بده بهترین راه همون چیزیه که داداش رضا گفت
- نه تو می مانی نه اندوه
- ونه هیچیک از مردم این ابادی
- به حباب نگران لب یک رود قسم
- و به کوتاهی ان لحظه شادی که گذشت
- غصه هم میگذرد
- انچنانی که فقط خاطره ای می ماند
- لحظه ها عریانند
- به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز
خب باید یک ارتباط نمیشه موفق شد ، باید تمرین کرد ، کم کم با حوصله
همین که اومده حالت رو پرسیده ، یعنی به خودت و احساساتت اهمیت میده ، و در جواب تو که به خاطر ناراحت بودنت حوصله صحبت کردن نداشی و ردش کردی اونم خواسته بهت فضا بده تا خودتو یکم آروم کنی
میتونی یکم بعد اینکه آروم شدی بری باهاش صحبت کنی
باهاش ارتباط برقرار کن ، همدلی کن ، اگه خودت تسلیم شی مطمعنن به نتیجه مطلوب که دوست داری نمیرسی
پیدا کردن مهارت تو ارتباط برقرار کردن نیاز به تمرین داره ، شما اعتماد بنفس و جرات جلو رفتن رو باید داشته باشی تا موفق بشی
سعی میکنم امیدوارم همیشگی شه برای هرکاری تمرین بهترین راهکاره
گاهی وقتا بهم گفته میشه اعتماد ب نفست بالاس
ولی ترسم زیاده خخخ
آموخته ام که:خدا عشقست و عشق تنهاخداست!
آموخته ام: وقتی ناامید میشوم خدا،با تمام عظمتش،عاشقانه انتظار میکشد،دوباره به رحمتش امیدوارشوم!
آموخته ام: اگر تاکنون به آنچه خواستم نرسیدم،خدا برایم بهترش را درنظر گرفته!
منم مثل شمام
روشی که من استفاده میکنم اینه که به حرفشون گوش میدم هرچی میگن میگم چشم ولی تو یه موقعیت مناسب کاری که خودم دوست دارم انجام میدم تازه یواشکی کاری رو انجام دادن اینقدر حال میدهههههه
با مرور زمان و بزرگ شدنت هم اخلاقت تغییر میکنه و هم پدر و مادرت تغییر میکنن
خیلی سخت نگیر
به نظرم جلب توجه والدین خیلی مهمه
مشکلت رو نمیدونم ولی بدون من دختری بودم اگه 2 دقیقه دیرتر از مدرسه میومدن خونه(تازه مدرسه و خونمون بهم چسبیده بود و صدای مدرسه کاملا تو خونه بود) مامانم میومد دم در دنبالم ولی الان تا 11 شب هم شده تنها بیرون بودم
زمان لازمه ولی مطمن باش همه چیز شدنیه
Who looses today, won’t find tomorrow, There is nothing important as today
مشکلم تا حدودی رفع شده امیدوارم برنگردهه خخخخخخخ
آموخته ام که:خدا عشقست و عشق تنهاخداست!
آموخته ام: وقتی ناامید میشوم خدا،با تمام عظمتش،عاشقانه انتظار میکشد،دوباره به رحمتش امیدوارشوم!
آموخته ام: اگر تاکنون به آنچه خواستم نرسیدم،خدا برایم بهترش را درنظر گرفته!
فعلا که میگذرونیم
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟
